twórczość bezużyteczna

Jasna noc

Ciemny dzień

W nocy księżyc 

A w dzień cień

Słońca nie ma

Ono zgasło

W ciemną dziurę

Dawno zaszło

W dzień nic nie ma 

W dzień się śpi

Noc to teraz jakby świt 

Księżyc wschodzi

Wychodzimy

Lecz pomińmy nasze czyny 

Nie są dobre

Choć złe też 

Jednak może przejść cie dreszcz 

bleh

Każdego dnia myślę sobie

Że świat jest do dupy

Marzenia się nie spełniają 

A to czego pragniesz w danej chwili najbardziej 

Jest poza twoim zasięgiem

Jednak jest taki jeden plus

Którego nie wolno pomijać

Zawsze sie taki znajdzie 

Choćby jeden jedyny 

Ale wystarczający 

By móc dalej chcieć 

By przetrwać kolejny dzień 

A potem spokojnie móc

Z tym plusem sobie zejść.

zjawa

Problem mojego istnienia jest taki

Że w ogóle jestem

Że niektórym zdarzy się mnie zauważyć

A ja przecież jestem tylko

Złym wspomnieniem

Które tak trudno jest wymazać z pamięci

Jestem czymś czego nikt nie chciałby

Gdyby wiedział tylko z czym ma do czynienie

A jednak przyciągającym tych którzy już to ujrzą

A ja chce tylko jednej osoby

Inne po prostu chce tylko zniszczyć

Takie jest moje przeznaczenie

Dlatego uważajcie

Gdy mnie dostrzeżecie

Nie będziecie mieć już odwrotu.

;>

Każda chwila

Każda myśl 

Każdy całus

Każdy gest

Każdy moment w naszym życiu

Ma swój własny głębszy sens

Każdy dotyk 

I spojrzenia

Potem coraz skąpszy ciuch 

Aż już w końcu jesteś nago

Ostateczny już jest sex.

coś

Chciałabym, byś tu był

Byś mógł mnie przytulić

Chciałabym poczuć

Poczuć twój ciepły, miły dotyk

Poczuć twoje usta, miękkie i wilgotne

Poczuć zapach twoich perfum

Unoszący się w powietrzu

Poczuć bliskość

Poczuć ciepło

Moje, przyśpieszone tętno

kocham cię

Uwielbiam Cię 

Uwielbiam w Tobie wszystko

Zaczynając od Twoich

Cudownych oczu

Poprzez usta

Sylwetkę 

Aż do twego stylu

Uwielbiam twój charakter,

Osobowość

To, gdy się do mnie

Uśmiechasz

Tulisz

Całujesz

Uwielbiam to , że 

O mnie dbasz

Wspierasz

Mówisz

Uwielbiam

To już w sumie za mało

Pozostają dwa słowa

Które akurat do Ciebie

Wypowiadam śmiało. 

<3 

wena odeszła

Kochaj mnie 

Póki możesz

Póki w mych żyłach

Jeszcze płynie krew

Póki jeszcze 

Wyglądam dobrze 

Bo później może być źle 

Choć w sumie 

Nie musi być później 

Może się niechcący coś stać 

Może mnie jebnąć auto 

A ja pozostać tylko w snach 

A to tak jakby ktoś tego nie słyszał nigdy :) Polecam

filozoficzne gówno

Każdy ma prawo być 

Zwyczajnie istnieć 

Ma prawo do płaczu

Szczęścia 

Bólu 

I innych emocji

Ma prawo chcieć umrzeć 

Być kochanym 

Czy kochać 

Także i prawo do błędów 

Które popełnił 

Czy popełni 

Lecz nie powinien 

Ranić 

Zwłaszcza ten

Kto Cię kocha

zostań

Jesteś moim przeznaczeniem

Moim smutkiem

Szczęściem

Cierpieniem

Jesteś każdym moim dniem

Oddechem

Łzą 

Uśmiechem 

Jesteś wszystkim tym

Co mam 

Pragnę

I Kocham

Bez Ciebie

Będę niczym 

Więc proszę 

Zostań..

tęsknota

Bardzo mi Ciebie brakuje

Bardziej niż czegokolwiek na świecie

Często bardziej niż tlenu 

I już bardziej raczej nie może 

Brakuje tak, że to boli 

Boli, lecz żyje dla Ciebie

Dla Ciebie mogę się zabić

Z tobą chcę przeżyć swe życie

Chcę móc być zawsze przy Tobie

I byś ty mógł być zawsze przy mnie 

Byśmy byli szczęśliwi

Razem skończyli 

Bym nie musiała żyć ani chwili samotnie.

:) 

inni

Każdy potrzebuje uwagi

Jakiejś określonej jej części

Każdy potrzebuje wolności

Żeby nie czuć się więźniem

Każdy potrzebuje miłości

Choć niektórzy w to wątpią

Każdy ma potrzebę życia 

Choć niekiedy wątłą 

Każdy z nas jest inny 

Choć być może nie zawsze 

Bo przecież powoli 

Wiara w człowieka gaśnie 

Tada ^ ^ 

ograniczenie

Więzi cię 

Nie pozwalając uciec 

Trzyma 

Tak mocno że zaczyna dusić

Wyrywasz się ale to nic nie daje

Zaciska się 

Mocniej 

Aż zaczynasz krwawić

Łkasz 

Ale nikt nie słyszy

Chcesz krzyczeć

Ale nie masz na to już siły

Cierpisz

Nikogo to nie obchodzi

Upadasz

Tylko ciebie to boli

A wszystko przez chęć wolności 

Chwilę swobody 

Radości

A najgorsze zostawiam na koniec

Cierpisz 

Bo bliskich też nic nie obchodzisz

one

Często nie wiem 

Jak to ze mną na prawdę jest

Czy czuję się źle

Czy może jednak dobrze

Ale dziś 

Dziś wiem 

Że jest dobrze 

I nic tego nie mogło popsuć 

Bo dziś był wyjątkowy dzień

Dzień przypominający 

Jak bardzo zmieniło się moje życie

Niby długi okres 

A jednak wydaje się

Jak by to było tak niedawno

I przez kilka słów 

Wypowiedzianych wtedy

Życie wywróciło się do góry nogami 

A jednak jest bardziej poukładane

Niż było

.

Czasem nadchodzi cie taka chwila
Nagła myśl 
I przez chwile wiesz
Jesteś pewny że chcesz to zrobić
Wiesz że twoje życie
Nie jest w sumie nic warte
Jednak masz osobę którą kochasz
I tylko dlatego
Jeszcze trwasz na tym świecie
Gdyby nie ona
Być może już dawno byś nie istniał
Twoje ciało by gdzieś gniło
Dopóki ktoś by nie odnalazł jego resztek
Lecz wtedy było by już na wszystko za późno
Nawet na określenie w jaki sposób zginąłeś 

nie rozumiem

To smutne

Że ludzie

Zatracają powoli własne zdanie

Gubią się w szarzejącej rzeczywistości

Nie wiedzą jak mają postępować

Nie potrafią wyrażać własnej opinii 

Choć są i tacy co po prostu 

Zwyczajnie nie chcą 

Ale większość kryje się ze wszystkim

Nie tylko z własnym zdaniem

Poglądami

Ale też z samym sobą

Ze swoją osobowością 

Z tym jacy są na prawdę

Gdy nikt na nich nie patrzy

To smutne

Obserwować jak to wszystko 

Stacza się do szarego

Nudnego, jednolitego 

Jebanego bagna

Patrzeć jak świat niszczeje

Przez jednorodność

Przez brak własnego zdania.

rozkoszna podłość

Gdy rozkosz sięga zenitu

A twe ciało wygina się w łuk

Gdy ręce mocno

Zaczynają szarpać koc

Gdy źrenice są rozszerzone 

A z ust wydobywa się jęk

Czujesz jak ciało opada

Jak znów do rzeczywistości swej wracasz

Jak kończy się rozkoszny sen

Lecz potem wtulasz się w niego

I pogrążacie się w sen.

krótko

Odizolowując się od świata

Ze względu na samego siebie

Ze względu na swój stan  psychiczny

Bo z fizycznym jest całkiem nieźle

Próbując się uwolnić 

Od zwykłej rzeczywistości

Odrywając się od wszystkiego 

Choć tak bardzo powoli

zagmatwane

Ciągle pisząc o życiu 

Zaczynasz się gubić 

Nie wiesz już co masz ze sobą robić 

Jak kontrolować swoje życie

Jak dbać o innych

Jak cieszyć się każdą wspólną chwilą 

Bo piszesz o tym, to raz 

A dwa, ciągle siedzisz na tym jebanym internecie

Jakby to miało zastąpić ci życie

I okej tak będzie

Na początku będziesz myśleć

Mogę wyjść do kogoś kiedy zechce

Ale potem już nie będzie chciało ci się tego robić

Zaniedbasz wszystko

Zostawisz własne życie 

By móc siedzieć w sieci

Dlatego powiem ci jedno 

Czytaj co chcesz, graj, pisz, spamuj

Ale nie zapomnij o tej najważniejszej osobie

Bo one może kiedyś odejść.

 

<.>

Jakby świat  był odległy, o tysiące mil

A twoje szczęście, było zawarte w  nim

Jakby w nim toczyło się twoje życie 

A ty byś mógł tylko obserwować je przez lunetę 

Bez jakiejkolwiek kontroli 

Po prostu zwyczajnie patrzeć 

Obserwować zdarzenia 

Jakbyś nie na siebie patrzył

Jak na niezwykły spektakl 

W którym jesteś zawarty

Lecz jednak ty nie odczuwasz

Mało w nim jesteś warty.

chwila

Czasem czujesz że życie nie ma sensu

Że osoba na której ci zależy nie zwraca na ciebie uwagi

Że już nikogo nic nie obchodzisz 

A wszyscy czekają tylko na ten moment 

W którym w końcu będą mogli cię porzucić

Wystawić losowi na pożarcie

Lecz jednak przychodzi taki dzień , chwila 

Kiedy spędzasz czas z osobą którą kochasz 

Rozmawiacie 

Jest wam dobrze 

I nagle

Wszystkie zmartwienia 

Cały świat 

Przestaje być ważny 

Ważna jest tylko ta osoba 

Aktualna chwila 

Chwila w której czujesz się kochana 

Potrzebna , niepowtarzalna 

A najważniejsze , że czujesz się 

SZCZĘŚLIWA

nonsens

I gdy wszystko musisz zostawić 

Nie pogrążając się przy tym w smutku 

Odchodząc po prostu 

W oczekiwaniu na lepsze jutro

Jakby nic stamtąd nie miało znaczenia 

Jakby czas miał zmienić wszystko

Lecz on nic nie zmienia

Wszystko co było 

W Tobie zostanie 

Zapamiętasz na zawsze 

I choć tego nie będzie 

Będziesz już dalej 

Kiedyś się cofniesz

Wrócisz do wspomnień 

A później znowu 

Nie pogrążyć się w smutku 

Wszystko zostawić

Zacząć znów , od początku

...

Gdy płacz ogarnia twoje wnętrze

A ty nie  potrafisz tego ukryć

Łzy ciekną

Choć tak bardzo chciałbyś to w sobie zdusić

kolejny raz

Schować swe uczucia

Lecz jednak nie możesz

Bo to twoja dusza

Ona wie czego pragniesz

Czemu łkasz i sie uśmiechasz

Ona pokaże twoje oblicze

Pogrąży w snach twój fałsz

Pokażę prawdę

Wtedy gdy będziesz sam

Albo z kimś

kto był w najgłębszych snach.

czym jest sen?

Jak uważacie czym jest sen? 

Czy jest tylko zwykłym obrazem

Wytworzonym dzięki naszej wyobraźni?

A może jest czymś więcej?

Może jest niespełnionymi marzeniami, 

przyszłością 

przeszłością 

czymś co miała się zdarzyć lecz jednak los potoczył się inaczej. 

Być może tak na prawdę umysł podpowiada nam niektóre rozwiązania. 

Być może gdy nie pamiętamy snu nie mieliśmy go zapamiętać 

Bo skrywał sekret naszego sukcesu lub porażki, 

Którego nie powinniśmy znać. 

Być może. 

Ale nie zawsze musi być tak 

Jak nam się wydaję.

wersja wydarzeń

Zawsze jest kilka rzeczywistości

Lecz spełnia się tylko jedna

A wszystko 

Zależy od najmniejszych detali 

Naszych wyborów

Świadomych czy też tych trochę mniej 

A gdybyśmy widzieli te opcje przed sobą ? 

Jak by to było

Móc wybrać swój los

Wiedzieć co zrobić by wyszło nam tak jak chcemy 

Co się wydarzy 

Nie musieć się martwić że nie wyjdzie 

A jednak wychodząc z takiego założenia

Nie zakładamy

Że jednak coś może wyjść nie tak 

Bo co by się stało 

Gdyby ktoś wybrał sobie inną wersję tego samego zdarzenia? 

nie wiem

 Zmęczona, padam na kolana

 Jak pusta powłoka, powoli opadam

 Na brudną , zimną ziemię

 Splamioną krwią szkarłatną

 Krwią rozlaną , taką niepokalaną 

 I jak kwiat usycham

 Więdnąc w tej rozpaczy

 Uchodzące życie, z ciała już bez duszy

 Z czerwonymi włosami 

 Od krwi wylanej na ziemię

 Krwi płynącej z ran , zadanych tępym narzędziem 

 Narzędziem była miłość w postaci tępej żyletki 

 Ranami , było pragnienie 

 Lecz cieknąca z nich krew 

Nie była tylko złudzeniem

smutek

Smutek spokojnie może sprowadzić człowieka na samo dno.

Doprowadzić go do stanu nieużywalnego.

Przeciągnąć go przez drogę kłopotów,

Poprzez dolinę rozpaczy,

Lawinę łez,

Aż do pustkowia śmierci.

I tam zostawia go.

Nie wracając.

Nie oglądając się na niego.

Otacza go jeszcze tylko mgłą wieczności.

Tuli go nią.

Jej zimnem.

Dopóki do końca nie skona.

Zaczynając od białej czystej kartki

Wyobrażaliście sobie kiedyś , że zaczynacie od początku ? 

Tak że wszystko było czyste , wymazane , nieskażone ?

Pewnie jak większość ludzi. 

Lecz jakby to na prawdę było ? 

Czy na prawdę było by tak fajnie jak myślimy ? 

Z założenia wychodzę że nie. 

Może i byście mogli zacząć wszystko na nowo. 

Taka bieluteńka , czysta kartka. 

I po co to wszystko ? 

Przecież i tak sprowadzicie całą historię 

Do tego samego syfu, który mieliście przedtem.